|
|
امشب پس از چندسال به این وبلاگ سر زدم.. انبوهی از احساسات خام و دست نخوردهای یافتم که بعضی از خود و دیگری مال دوستان پاک دلی بود که مدتها از طریق این صفحه مجازی با یکدیگر در ارتباط بودیم.. آنموقع که وقتم صرف این وبلاگ میشد، زندگی انقدر جدی نبود.. ای کاش باز میشد چنان آزاد باشم که بتپانم اینجا را چون گذشته بسازم محلی برای درج احساسات خود..
یک مسئله امشب مرا بسیار ناراحت کرد، حذف وبلاگ دوستانم.. دوستانی که زمانی مشتاق نگاه به صفحه آنها بودم امروز میبینم دیگر صفحهای با آن نام دیگر وجود ندارد..
کجاست از جنس بهار و تنهای خسته؟! کجاست آنهمه احساس واقعی و قلبهای صاف؟!
کجاست آن دلهای که جز دلتنگی دوستان غمی دیگر در بر نداشتند؟!
ای کاش باری دیگر پیدا شود آن چه بود، تا بتوانم نگهدارم آنچه را ارزشمند است! کاش!کاش!کاش!
در ذیل این مطلب تلفنی را یادداشت میکنم که او هم چندان معتبر و ماندنی نیست به مانند خودمان و خود این دنیا!
اما شاید روزی من و دوستان عزیزم را به یکدیگر متصل کند: ۰۹۳۰۶۱۰۶۵۰۵
نظرات شما عزیزان:
ادامه مطلب |
پنج شنبه 26 مرداد 1396برچسب:, |
|
|
|